Działanie

Dobrobyt

Kolejny podcast, kolejna książka, kolejny kurs.

Żyjemy w świecie dostatku informacyjnego. Ze wszystkimi błogosławieństwami i przekleństwami tego. Mądrzy stają się mądrzejsi, dzięki natychmiastowemu dostępowi do wiedzy całej ludzkości, natomiast sporo ludzi ma problemy z samokontrolą. I trudno im się dziwić, w końcu clickbaitowe nagłówki i algorytmy rekomendacyjne działają tak, żebyśmy jak najwięcej czasu spędzali w internecie.

Uważam więc, że wolny czas powinniśmy spędzać na samodoskonaleniu się. W końcu tak wiele osób odpuszcza sobie, gdy znajdzie już pracę i skończy edukację. Warto się rozwijać, jak napisałem w innym poście.

Uczenie w internecie

Tak więc świadomy człowiek korzysta z internetu z umiarem i wie, co chce w nim znaleźć.

Followuje tylko ciekawe osoby na twitterze jak na przykład Naval Ravikant, Nassim Taleb, Eric Weinstein.

Na facebooku poblokuje nudnych znajomych i na wallu ma jedynie ciekawsze posty i zdjęcia od wybranych, a także z nietuzinkowych fanpejdży polubionych przez niego.

Korzysta z dobrodziejstw kursów online. Używa Udemy, Coursemy, Khan Academy i wielu innych miejsc ze świetnymi kursami.

Słucha dobrych podcastów jak Knowledge Project, Waking Up Sama Harrisa czy “The Portal” Erica Weinsteina.

Więc w czym tkwi problem?
( Ponieważ gdzieś musi być problem, skoro robię taki rozwlekły wstęp…)

Teoria a praktyka

W liceum nauczyciel z matematyki miał nietypowy sposób prowadzenia lekcji. Gdy zaczynaliśmy nowy dział, jak na przykład trygonometria, to pierwsza lekcja standardowo zaczynała się od wstępu teoretycznego. Czym jest funkcja sinus, cosinus, jaki ma wykres, jak jest zdefiniowana. Ale ten wstęp teoretyczny był bardzo krótki – góra 15-20 minut, po czym reszta lekcji to była część praktyczna, a najczęściej trwająca 2-3 lekcje.

Więc teoria to było u niego tylko 15-20% czasu spędzanego na lekcjach. Reszta czasu to poznawanie tematu przez praktyczne rozwiązywanie problemów. Nauka przez praktykę, a nie przez rozumienie teorii.

Co jest nastawieniem takich ludzi ja. Którzy lubią mieć poczucie, że robią coś pożytecznego, ale właśnie – tylko poczucie, a nie rzeczywiście coś robić.

Tacy ludzie jak ja lubią chłonąć książki, nawet czytać aktywnie, robić notatki. Wydaje nam się, że robienie notatek, słuchanie podcastu Joe Rogana z Rogerem Penrosem, planowanie najbliższego tygodnia to jest DZIAŁANIE.

Otóż nic bardziej mylnego, jak mawiał pewien youtuber.

Działanie

Action vs motion – polecam świetny artykuł Jamesa Cleara rozróżniający oba typy działań.
Motion to teoria, przygotowanie, nabieranie rozbiegu – niezbędny zestaw czynności. Przygotowanie przed publicznym wystąpieniem, przeczytanie książki z analizy matematycznej, czytanie kursów jak podrywać kobiety.

Tylko że od samego czytania pdfów i słuchania wykładów na youtubie nikt jeszcze nie pobił swojego rekordu w martwym ciągu albo nie udało się mu umówić na randkę z niewiastą.

Bo ostatecznie trzeba i tak zamknąć książkę i zmierzyć się z rzeczywistością:

• wystąpić przed publicznością
• podejść do dziewczyny i zaprosić na herbatę
• pójść do siłowni i podnieść sztangę

Owszem, dobrze mieć pewien model w głowie jak coś działa, zanim to spróbujemy.

Tylko miejmy odwagę, żeby na końcu podjąć działanie. Będą porażki, będzie ból niepowodzenia, tylko że ból i nieprzyjemność to informacje dla nas – doceniajmy je, wyciągajmy z nich wnioski i staniemy się mądrzejsi.

Lepszej drogi nie ma.

Co jest działaniem a co pozorowaniem

Podsumowując, przygotowywanie to:

• słuchanie podcastów
• czytanie książek
• robienie notatek z książek i podcastów
• rozmawianie ze znajomymi o problemie, bez konkretnych ustaleń/dalszych kroków
• rozpisywanie planu na tydzień, miesiąc, rok
• robienie kursów na Udemy, Courserze, …

Natomiast to gloryfikowane przez mnie działanie to:

• pójście na siłkę (a nie tylko rozpisywanie planów treningowych)
• napisanie programu i opublikowanie go
• zainwestowanie pieniędzy na giełdzie
• pobieganie
• wysłanie zaproszenia na spotkanie
• ogólnie – zmierzenie się z czymś nieprzyjemnym, a koniecznym żeby popchnąć sprawę na przód

Warto rozgraniczyć czytanie materiału na:

• to co jest natychmiast przydatne do rozwiązania problemu z którym się mierzymy
• teksty który czytamy z czystej ciekawości.

Na oba typy konsumowania materiału jest czas, również na to z czystej ciekawości. Ważne jest tylko, by świadomie przeznaczać czas na czytanie z ciekawości. Inaczej wpadniemy w znaną internetową pułapkę “jeszcze tylko jeden link…”.

Dalsze materiały na temat

O ironio…

https://medium.com/an-idea-for-you/learning-vs-doing-93edd2059218

https://jamesclear.com/taking-action

https://jamesclear.com/learning-vs-practicing

https://rosssimmonds.com/reading-vs-doing/